سرطان ریه نوعی سرطان است که از ریه ها شروع می شود. ریه های شما دو اندام اسفنجی در قفسه سینه شما هستند که هنگام دم اکسیژن دریافت می کنند و هنگام بازدم دی اکسید کربن آزاد می کنند. سرطان ریه عامل اصلی مرگ و میر ناشی از سرطان در سراسر جهان است.
افرادی که سیگار می کشند بیشترین خطر ابتلا به سرطان ریه را دارند، اگرچه سرطان ریه می تواند در افرادی که هرگز سیگار نکشیده اند نیز رخ دهد. خطر ابتلا به سرطان ریه با مدت زمان و تعداد سیگارهایی که سیگار کشیده اید افزایش می یابد. اگر سیگار را ترک کنید، حتی پس از چندین سال سیگار کشیدن، می توانید به میزان قابل توجهی شانس ابتلا به سرطان ریه را کاهش دهید.
در این مقاله از مجله 60+ به بررسی سرطان ریه و مهم ترین علائم و روش های درمانی سرطان ریه می پردازیم. اگر شما نیز به این سرطان مبتلا شده اید برای کسب اطلاعات بیشتر جهت کمک به درمان این بیماری خطرناک با ما در این مقاله همراه باشید.
سرطان ریه چیست؟
سرطان زمانی شروع می شود که سلول های بدن شروع به رشد خارج از کنترل می کنند. سرطان ریه نیز از ریه ها شروع می شود، همانطور که می دانید ریه ها 2 اندام اسفنج مانند در سینه می باشند. ریه راست شما دارای 3 بخش است که به آنها لوب گفته می شود. ریه چپ شما 2 لوب دارد. ریه چپ کوچکتر است زیرا قلب فضای بیشتری را در آن سمت بدن اشغال می کند.
هنگام تنفس، هوا از طریق دهان یا بینی وارد می شود و از طریق نای وارد ریه های شما می شود. نای به لوله هایی به نام برونش تقسیم می شود که وارد ریه ها شده و به نایژه های کوچکتر تقسیم می شود. اینها تقسیم می شوند و شاخه های کوچکتری به نام برونشیول تشکیل می دهند. در انتهای برونشیول ها کیسه های هوایی کوچکی وجود دارد که به نام آلوئول شناخته می شوند.
آلوئول ها اکسیژن را از هوای استنشاقی وارد خون شما می کنند و هنگام بازدم دی اکسید کربن را از خون خارج می کنند. دریافت اکسیژن و خلاص شدن از شر دی اکسید کربن وظایف اصلی ریه های شما هستند. سرطان ریه معمولاً در سلول‌های پوشاننده برونش‌ها و بخش‌هایی از ریه مانند برونشیول‌ها یا آلوئول‌ها شروع می‌شود.
انواع سرطان ریه
سرطانی که از ریه ها شروع می شود، سرطان اولیه ریه نامیده می شود. سرطانی که از جای دیگری در بدن به ریه ها سرایت می کند به عنوان سرطان ریه ثانویه شناخته می شود. بطورکلی دو شکل اصلی سرطان ریه اولیه وجود دارد. اینها بر اساس نوع سلول هایی که سرطان در آنها شروع به رشد می کند طبقه بندی می شوند:
سرطان ریه سلول غیر کوچک (NSCLC)
حدود 80 تا 85 درصد سرطان های ریه NSCLC هستند. زیرگروه های اصلی NSCLC عبارتند از آدنوکارسینوما، کارسینوم سلول سنگفرشی و کارسینوم سلول بزرگ. این زیرگروه‌ها، که از انواع مختلف سلول‌های ریه شروع می‌شوند، به‌عنوان NSCLC گروه‌بندی می‌شوند. زیرا درمان و پیش‌آگهی (چشم‌انداز) آنها اغلب مشابه است.
آدنوکارسینوم: آدنوکارسینوم ها از سلول هایی شروع می شوند که به طور معمول موادی مانند مخاط ترشح می کنند.
این نوع سرطان ریه عمدتاً در افرادی که سیگار می‌کشند یا قبلاً سیگار می‌کشیدند اتفاق می‌افتد، اما همچنین شایع‌ترین نوع سرطان ریه در افرادی است که سیگار نمی‌کشند. در زنان شایع تر از مردان است و در افراد جوان تر از سایر انواع سرطان ریه احتمال بروز آن بیشتر است.
آدنوکارسینوما معمولاً در قسمت‌های بیرونی ریه دیده می‌شود و به احتمال زیاد قبل از انتشار یافت می‌شود.
افراد مبتلا به نوعی آدنوکارسینوم به نام آدنوکارسینوم درجا نسبت به سایر انواع سرطان ریه چشم انداز بهتری دارند.
کارسینوم سلول سنگفرشی: کارسینوم سلول سنگفرشی از سلول های سنگفرشی شروع می شود که سلول های صافی هستند که داخل مجاری هوایی در ریه ها را می پوشانند. آنها اغلب با سابقه سیگار کشیدن مرتبط هستند و تمایل دارند در قسمت مرکزی ریه ها، نزدیک راه هوایی اصلی (برونش) یافت شوند.
کارسینوم سلول بزرگ (تمایز نشده): کارسینوم سلول بزرگ می تواند در هر بخشی از ریه ظاهر شود. تمایل به رشد و گسترش سریع دارد که می تواند درمان آن را سخت تر کند. زیرگروهی از کارسینوم سلول بزرگ که کارسینوم سلول عصبی غدد بزرگ نامیده می شود، سرطانی است که به سرعت در حال رشد است و بسیار شبیه به سرطان ریه سلول کوچک است.
زیرگروه های دیگر: چند زیرگروه دیگر از NSCLC، مانند کارسینوم آدنوسکواموس و کارسینوم سارکوماتوئید، بسیار کمتر شایع هستند.
سرطان ریه سلول کوچک (SCLC)
حدود 10 تا 15 درصد تمام سرطان های ریه SCLC هستند. گاهی اوقات به آن سرطان سلول جو دو سر نیز می گویند.
این نوع سرطان ریه نسبت به NSCLC سریعتر رشد و گسترش می یابد. در اکثر افراد مبتلا به SCLC، سرطان در زمان تشخیص به خارج از ریه ها گسترش یافته است. از آنجایی که این سرطان به سرعت رشد می کند، تمایل دارد به شیمی درمانی و پرتودرمانی به خوبی پاسخ دهد. متأسفانه، برای اکثر افراد سرطان در مقطعی عود می کند.
انواع دیگر تومورهای ریه
در کنار انواع اصلی سرطان ریه، تومورهای دیگری نیز می توانند در ریه ها ایجاد شوند. این تومورها عبارتنداز:
تومورهای کارسینوئید ریه: تومورهای کارسینوئیدی ریه کمتر از 5 درصد تومورهای ریه را تشکیل می دهند. بیشتر اینها به کندی رشد می کنند.
سایر تومورهای ریه: انواع دیگر سرطان ریه مانند کارسینوم کیستیک آدنوئید، لنفوم و سارکوم و همچنین تومورهای خوش خیم ریه مانند هامارتوما نادر هستند. اینها متفاوت از سرطان های رایج ریه درمان می شوند و در اینجا مورد بحث قرار نمی گیرند.
سرطان هایی که به ریه ها سرایت می کنند: سرطان هایی که از سایر اندام ها مانند سینه، لوزالمعده، کلیه یا پوست شروع می شوند، گاهی اوقات می توانند به ریه ها گسترش یابند، اما اینها سرطان ریه نیستند.
مهم ترین علائم سرطان ریه
سرطان ریه معمولاً در مراحل اولیه علائم و نشانه‌هایی ایجاد نمی‌کند. علائم و نشانه های سرطان ریه معمولاً زمانی رخ می دهد که بیماری پیشرفته باشد.
علائم و نشانه های سرطان ریه شامل موارد زیر است:
- سرفه جدیدی که از بین نمی رود
- سرفه کردن خون، حتی به مقدار کم
- تنگی نفس
- درد قفسه سینه
- گرفتگی صدا
- کاهش وزن بدون تلاش
- درد استخوان
- سردرد
عواملی که منجر به سرطان ریه می شود
تعدادی از عوامل ممکن است خطر ابتلا به سرطان ریه را افزایش دهند. برخی از عوامل خطر را می توان کنترل کرد، به عنوان مثال، با ترک سیگار و سایر عوامل مانند سابقه خانوادگی شما را نمی توان کنترل کرد.
عوامل خطر سرطان ریه عبارتند از:
- سیگار کشیدن: خطر ابتلا به سرطان ریه با تعداد سیگارهایی که در روز می‌کشید و سال‌هایی که سیگار می‌کشید افزایش می‌یابد. ترک سیگار در هر سنی می تواند خطر ابتلا به سرطان ریه را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.
- قرار گرفتن در معرض دود دست دوم: حتی اگر سیگار نمی کشید، خطر ابتلا به سرطان ریه در صورت قرار گرفتن در معرض دود سیگار افزایش می یابد.
- پرتودرمانی قبلی: اگر برای نوع دیگری از سرطان تحت پرتودرمانی قفسه سینه قرار گرفته اید، ممکن است خطر ابتلا به سرطان ریه در شما افزایش یابد.
- قرار گرفتن در معرض گاز رادون: رادون از تجزیه طبیعی اورانیوم در خاک، سنگ و آب تولید می شود که در نهایت بخشی از هوایی می شود که تنفس می کنید. سطوح ناامن رادون می تواند در هر ساختمانی از جمله خانه ها جمع شود.
- قرار گرفتن در معرض آزبست و سایر مواد سرطان زا: قرار گرفتن در محل کار با آزبست و سایر موادی که باعث سرطان می شوند – مانند آرسنیک، کروم و نیکل می تواند خطر ابتلا به سرطان ریه را افزایش دهد، به خصوص اگر سیگاری هستید.
- سابقه خانوادگی سرطان ریه: افرادی که والدین، خواهر و برادر یا فرزندشان مبتلا به سرطان ریه هستند، خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می دهند.
پیشگیری از سرطان ریه
هیچ راه مطمئنی برای پیشگیری از سرطان ریه وجود ندارد، اما در صورتی که:
- سیگار نکشید: نباید هرگز لب به سیگار بزنید. بهتر است با فرزندان خود نیز در مورد سیگار نکشیدن صحبت کنید تا آنها بفهمند که چگونه از این عامل خطر اصلی سرطان ریه جلوگیری کنند. صحبت در مورد مضرات سیگار را با فرزندانتان زودتر شروع کنید تا بدانند در برابر فشار همسالان چگونه واکنش نشان دهند.
- از دود دست دوم سیگار خودداری کنید: اگر با یک فرد سیگاری زندگی می کنید یا کار می کنید، از او بخواهید که سیگار را ترک کند. حداقل از او بخواهید بیرون سیگار بکشد. از مناطقی که افراد سیگار می کشند، مانند بارها و رستوران ها اجتناب کنید و به دنبال گزینه های بدون سیگار باشید.
- خانه خود را برای رادون آزمایش کنید: سطح رادون در خانه خود را بررسی کنید، به خصوص اگر در منطقه ای زندگی می کنید که رادون مشکل ساز است. سطوح بالای رادون را می توان جبران کرد تا خانه شما ایمن تر شود. برای کسب اطلاعات در مورد آزمایش رادون، با بخش بهداشت عمومی محلی خود یا بخش محلی انجمن ریه آمریکا تماس بگیرید.
- از مواد سرطان زا در محل کار خودداری کنید: اقدامات احتیاطی را برای محافظت از خود در برابر قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی سمی در محل کار انجام دهید. اقدامات احتیاطی کارفرمای خود را دنبال کنید. به عنوان مثال، اگر ماسک صورت برای محافظت به شما داده می شود، همیشه از آن استفاده کنید. از پزشک خود بپرسید که چه کارهای بیشتری می توانید برای محافظت از خود در محل کار انجام دهید. اگر سیگار می کشید، خطر آسیب ریه ناشی از مواد سرطان زا در محل کار افزایش می یابد.
- از یک رژیم غذایی پر از میوه و سبزیجات استفاده کنید: یک رژیم غذایی سالم با انواع میوه ها و سبزیجات انتخاب کنید. منابع غذایی ویتامین ها و مواد مغذی بهترین هستند. از مصرف دوزهای زیاد ویتامین ها به شکل قرص خودداری کنید، زیرا ممکن است مضر باشند. به عنوان مثال، محققانی که امیدوار بودند خطر ابتلا به سرطان ریه را در افراد سیگاری کاهش دهند به آنها مکمل های بتاکاروتن دادند. نتایج نشان داد که مکمل ها در واقع خطر ابتلا به سرطان را در افراد سیگاری افزایش می دهند.
- بیشتر روزهای هفته ورزش کنید: اگر به طور منظم ورزش نمی کنید، به آرامی شروع کنید. سعی کنید بیشتر روزهای هفته ورزش کنید.
درمان سرطان ریه
درمان‌های سرطان ریه برای خلاص شدن از شر سرطان در بدن یا کاهش سرعت رشد آن طراحی شده‌اند. درمان‌ها می‌توانند سلول‌های سرطانی را حذف کنند، به از بین بردن آنها کمک کنند یا از تکثیر آنها جلوگیری کنند یا به سیستم ایمنی شما آموزش دهند که با آنها مبارزه کند.
برخی از درمان ها نیز برای کاهش علائم و تسکین درد استفاده می شوند. درمان شما به نوع سرطان ریه، محل ابتلا، میزان انتشار و بسیاری از عوامل دیگر بستگی دارد.
درمان‌های سرطان ریه شامل جراحی، فرسایش با فرکانس رادیویی، پرتودرمانی، شیمی‌درمانی، درمان دارویی هدفمند و ایمونوتراپی است.
عمل جراحی
NSCLC که گسترش نیافته است و SCLC که محدود به یک تومور منفرد است می توانند واجد شرایط عمل جراحی باشند. جراح شما ممکن است تومور و مقدار کمی از بافت سالم اطراف آن را بردارد تا مطمئن شود که هیچ سلول سرطانی از خود باقی نمی گذارد. گاهی اوقات آنها مجبورند تمام یا بخشی از ریه شما را بردارند برای بهترین شانس که سرطان عود نمی کند.
فرسایش بسامد رادیویی
تومورهای NSCLC در نزدیکی لبه‌های خارجی ریه‌ها گاهی با فرسایش رادیوفرکوئنسی (RFA) درمان می‌شوند. RFA از امواج رادیویی با انرژی بالا برای گرم کردن و از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند.
پرتو درمانی
تابش از پرتوهای انرژی بالا برای کشتن سلول های سرطانی استفاده می کند. این می تواند به تنهایی یا برای کمک به موثرتر شدن جراحی استفاده شود. رادیواکتیو همچنین می تواند به عنوان مراقبت تسکینی، برای کوچک کردن تومورها و تسکین درد استفاده شود. این در هر دو NSCLC و SCLC استفاده می شود.
شیمی درمانی
شیمی درمانی اغلب ترکیبی از چندین دارو است که برای جلوگیری از رشد سلول های سرطانی طراحی شده است. این دارو را می توان قبل یا بعد از جراحی یا در ترکیب با انواع دیگر داروها مانند ایمونوتراپی تجویز کرد. شیمی درمانی برای سرطان ریه معمولاً از طریق IV انجام می شود.
درمان دارویی هدفمند
در برخی از افراد مبتلا به NSCLC، سلول های سرطانی ریه دارای تغییرات خاصی (جهش) هستند که به رشد سرطان کمک می کند. داروهای خاص این جهش‌ها را هدف قرار می‌دهند تا سلول‌های سرطانی را کند یا از بین ببرند. داروهای دیگر، به نام مهارکننده‌های رگ‌زایی، می‌توانند تومور را از ایجاد رگ‌های خونی جدید که سلول‌های سرطانی برای رشد به آنها نیاز دارند، باز دارند.
ایمونوتراپی
بدن ما معمولاً سلول های آسیب دیده یا مضر را تشخیص می دهد و آنها را از بین می برد. سرطان راه هایی برای پنهان شدن از سیستم ایمنی دارد تا از نابودی آن جلوگیری کند. ایمونوتراپی سلول های سرطانی را به سیستم ایمنی بدن شما نشان می دهد تا بدن شما بتواند با سرطان مبارزه کند.
درمان و مراقبت تسکینی
برخی از درمان‌های سرطان ریه برای تسکین علائمی مانند درد و مشکل در تنفس استفاده می‌شوند. اینها شامل درمان‌هایی برای کاهش یا حذف تومورهایی است که راه‌های هوایی را مسدود می‌کنند و روش‌هایی برای برداشتن مایع از اطراف ریه‌ها و جلوگیری از بازگشت آن می باشد.
سخن آخر
سرطان ریه معمولاً علائم قابل توجهی ایجاد نمی کند تا زمانی که از طریق ریه ها یا سایر قسمت های بدن پخش شود. این بدان معناست که چشم انداز این بیماری به خوبی بسیاری از انواع دیگر سرطان نیست.
حدود 2 نفر از هر 5 نفر مبتلا به این بیماری حداقل 1 سال پس از تشخیص زندگی می کنند و از هر 10 نفر حدود 1 نفر حداقل 10 سال زندگی می کنند. با این حال، بسته به میزان گسترش سرطان در زمان تشخیص، میزان بقا بسیار متفاوت است. تشخیص زودهنگام می تواند تفاوت بزرگی ایجاد کند.
افزودن دیدگاه